Mic 7 | ABGk | STEP | οίμοι ότι εγενήθην ως συνάγων καλάμην εν αμητώ και ως επιφυλλίδα εν τρυγητώ ουχ υπάρχοντος βότρυος του φαγείν πρωτόγονα α επεπόθησεν η ψυχή μου οίμοι ψυχή

Micah 7

CHAPTER 7 Wait Upon The LORD

1 οίμοι ότι εγενήθην ως συνάγων καλάμην εν αμητώ και ως επιφυλλίδα εν τρυγητώ ουχ υπάρχοντος βότρυος του φαγείν πρωτόγονα α επεπόθησεν η ψυχή μου οίμοι ψυχή 2 ότι απόλωλεν ευλαβής από της γης και κατορθών εν ανθρώποις ουχ υπάρχει πάντες εις αίματα δικάζονται έκαστος τον πλησίον αυτού εκθλίβουσιν εκθλίψει 3 επί το κακόν τας χείρας αυτών ετοιμάζουσιν ο άρχων αιτεί και ο κριτής ειρηνικούς λόγους ελάλησε καταθύμιον ψυχής αυτού εστίν 4 και εγώ εξελούμαι τα αγαθά αυτών ως σης εκτρώγων και βαδίζων επί κανόνος εν ημέρα σκοπιάς ουαί εκδικήσεις σου ήκασιν νυν έσονται κλαυθμοί αυτών 5 μη καταπιστεύετε εν φίλοις μη ελπίζετε επί ηγουμένοις από της συγκοίτου σου φύλαξαι του μη αναθέσθαι τι αυτή 6 διότι υιός ατιμάζει πατέρα θυγάτηρ επαναστήσεται επί την μητέρα αυτής νύμφη επί την πενθεράν αυτής εχθροί πάντες οι άνδρες οι εν τω οίκω αυτού 7 εγώ δε επί τον κύριόν μου επιβλέψομαι υπομενώ επί τω κυρίω τω σωτήρί μου εισακούσεταί μου ο θεός μου 8 μη επίχαιρέ μοι η εχθρά μου ότι πέπτωκα και αναστήσομαι διότι εάν καθίσω εν τω σκότει κύριος φωτιεί μοι 9 οργήν κυρίου υποίσω ότι ήμαρτον αυτώ έως του δικαιώσαι αυτόν την δίκην μου και ποιήσει το κρίμά μου εξάξει με εις το φως όψομαι την δικαιοσύνην αυτού 10 και όψεται η εχθρά μου και περιβαλείται αισχύνην λέγουσα προς με που κύριος ο θεός σου οι οφθαλμοί μου επόψονται αυτήν νυν έσται εις καταπάτημα ως πηλός εν ταις οδοίς 11 ημέρα αλοιφής πλίνθου εξάλειψίς σου και απώσεται νόμιμά σου η ημέρα εκείνη 12 και αι πόλεις σου ήξουσιν εις ομαλισμόν και εις διαμερισμόν Ασσυρίων και αι πόλεις σου αι οχυραί εις διαμερισμόν από Τύρου έως του ποταμού και από θαλάσσης έως θαλάσσης και από όρους έως όρους 13 και έσται η γη εις αφανισμόν συν τοις κατοικούσιν αυτήν από καρπών επιτηδευμάτων αυτών 14 ποίμαινε λαόν σου εν ράβδω σου πρόβατα κληρονομίας σου κατασκηνούντας καθ΄ εαυτούς εν δρυμώ εν μέσω του Καρμήλου νεμήσονται την Βασανίτιν και την Γαλααδίτιν καθώς αι ημέραι του αιώνος 15 και κατά τας ημέρας της εξοδίας σου εξ γης Αιγύπτου δείξω αυτοίς θαυμαστά 16 όψονται έθνη και καταισχυνθήσονται και εκ πάσης της ισχύος αυτών επιθήσουσι χείρας επί το στόμα αυτών τα ώτα αυτών αποκωφωθήσονται 17 λείξουσι χουν ως όφεις σύροντες γην συγχυθήσονται εν συγκλεισμώ αυτών επί τω κυρίω θεώ ημών εκστήσονται και φοβηθήσονται από σου 18 τις θεός ώσπερ συ εξαίρων αδικίας και υπερβαίνων ασεβείας τοις καταλοίποις της κληρονομίας αυτού ου συνέσχεν εις μαρτύριον οργήν αυτού ότι θελητής ελέους εστίν 19 επιστρέψει και οικτειρήσει ημάς καταδύσει τας αδικίας ημών και απορριφήσονται εις τα βάθη της θαλάσσης πάσας τας αμαρτίας ημών 20 δώσει εις αλήθειαν τω Ιακώβ έλεον τω Αβραάμ καθότι ώμοσας τοις πατράσιν ημών κατά τας ημέρας τας έμπροσθεν